Işın Güner Tuzcular (Bibliopola)

İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi, 2021 Nobel Edebiyat Ödülü'nün Zanzibar doğumlu yazar Abdulrazak Gurnah'a verdiğini açıklarken   Gurnah'ı, "Kültürler ve kıtalar arasında sömürgeciliğin etkilerine ve mültecilerin kaderine yönelik tavizsiz ve merhametli tavrı" nedeniyle övdü. Nobel Edebiyat Komitesi yaptığı açıklamada, "Gurnah'nın gerçeğe olan bağlılığı ve basitleştirmeden kaçınması dikkat çekicidir" ifadelerini kullandı ve şöyle devam etti: "Basmakalıp betimlemelerden uzak duran Gurnah'ın romanları gözlerimizi, dünyanın başka yerlerinde, insanların pek de aşina olmadığı, kültürel olarak çeşitlendirilmiş bir Doğu Afrika'ya bakmamızı sağlıyor." Abdulrazak Gurnah, düne kadar tanınmış ya da çok okunan bir yazar değildi. Nobel'i kazanması da sürpriz oldu. Nobel ödülü açıklandıktan sonra örneğin Almanya’da Gurnah romanlarının 2010’dan beri yeni baskılarının yapılmadığı ortaya çıktı. Ben de ilk kez duydum onun adını, kitap kulübümüzde

Bu akşam Cem Karaca Kültür Merkezinde yine çok iyi bir oyun seyrettik.  Hiç dekorsuz, siyahlar giymiş oyuncuların sadece ellerindeki beyaz, siyah fularlar ve bir korkulukla gerçekleştirdikleri bir Performans.  Gencecik bir kadro hepsi çok güzel oynuyor.   Sallanan bir salı bugün bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor, tüm gün dolar artışı devam etmiş, ruhum ağır, yorgunum, endişeliyim ama oyuna geldiğime çok memnun oldum. Peter Weiss'in yazdığı Saloz’un Mavalı 70’li yılların başında Türkiye’de sahnelenmeye başlamış,  ve ardından oyunun çevirisi kitaplaştırılarak basılmış ve . Avrupa’nın öte ucundaki Portekiz faşizmini ve sömürgeciliğini eleştiren kitap 12 Mart cuntasının gazabına uğramış. K itabın çevirmeni Can Yücel ve yayınevi hakkında dava açılmış .  Sonunda Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi sanıkların beraatına karar verse de böyle bir davanın açılmış olması bile düşündürücüdür. Çok evrensel ve her zamana yere uyarlanabilecek bu oyunu doların sürekli arttığı bu  tuhaf salı günü izle

 Uzun zamandır ilk kez  BakırköyTaksim dolmuşlarına biniyoruz. İstiklal caddesine hem pandemi hem de caddenin Araplaşması nedeniyle uzun süredir gitmemişiz.  Beton meydanda o beton ve bizce estetik yoksunu cami bizi karşılıyor. Onu görmezden geliyor ve bakışlarımı AKM'ye doğru çeviriyorum. AKM benim açımdan çok önemli. 1982 yılında Üniversiteyi okumak için anneannemin yanına Istanbul'a gelmiştim. Ankara'da cuma akşamları Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının konserlerine gitmeyi çok sevdiğimden Istanbul'da da Klasik müzik konserlerinin peşine düşmüş ve kardeşimle AKM'de cumartesileri 11'de konserlere gitmeye başlamıştık. Daha sonra üniversite arkadaşlarım da konsere ilgi duydular. Onlara da bilet almaya başladım. Cumartesi erken uyanır, 4. Levent'ten Taksim'e gidip, bilet kuyruğuna girerdim. Ertesi haftanın bileti bir hafta önceden çıkardı ve AKM konserleri için uzun bir kuyruk olurdu. Biletleri alınca Sütiş'te çay içer, sonra da arkadaşlarımla bulu

Ömer Seyfettin öykülerini ilk çocukluğumda okudum, okul kitaplarımızda vardı, Kaşağı, Pembe İncili Kaftan, Diyet... televizyon filmi de olmuştu diye hatırlıyorum. Çocuk belleğimi çok etkilemiş öykülerdir.  Aslında çocuklara uygun hikayeler mi onu bilmiyorum çünkü o ağır yalan söyleme sonuçları,  ölüm, diyet olarak kol kesme, fakir ama çok gururlu olup kaftanı yerde bırakma beni çocukken üzmüş, rahatsız etmiş, sert baba, katı toplum, katı kurallar ve karanlık ölüm konularında  çocuk belleğimi zedelemişti.  Söz konusu öykülerin çocuk öyküsü mü değil mi tartışmaları halen yapılsa da  çok güçlü öyküler olduğunu da söylemeden edemeyeceğim.  Yetişkinler için diye kategorize  edilen öykülerini  de çok severim. Örneğin gurultu. Evlendiği gece karısının karın gurultusu nedeniyle onunla yatamayan adamın öyküsü çok psikolojik bir şekilde anlatılmaktadır. Kadın zengindir adam onunla evlenerek Boğazda yalıda yaşayacaktır, ama ah o gurultu... Freudyen bir bakışla incelenmesi gereken bir öyküdür.