Işın Güner Tuzcular (Bibliopola)

  Elbise duygu tutsağı, sahipsiz, esrik bir meta gibi çağırmıştı Mine’yi… Ayna benim için önemli bir imge, öykülerimde de çok sık ayna imgesini kullanıyorum.  Son öykümde ayna üzerinden persona'larımızı biraz deşmeye çalıştım.  Aynadaki yansımasına yabancı kadın... Okumak isterseniz Linki  : https://pazartesi14.com/2021/06/15/aynadaki-yabanci

, Dün bir Tweet'te gördüm, Tomtom Mahallesl, Camcı Fevzi Sokakta  bir bina, Frandjeladji Han 1914 yılında yapıldığı tabeleda yazıyormuş. Kim yapmış? Neler yaşanmış? Çok merak ettim google'da bilgi bulamadım. Beyoğlu'na gittiğimde mutlaka gidip yerinde göreceğim.   Binanın köşesinde küçük aslan başı ve saçak altında da kalem işi süslemeler var yazıyordu tweet'te... Bina hakkında bilgi bulamadım ama Tom Tom Mahallesi geleceğin parlak yıldızlarından olmaya aday anladığım kadarıyla. Saffet Emre Tonguç   "Tomtom Mahallesi esasında Beyoğlu’nun içinde çok özel bir yere sahip. Karaköy ile Galatasaray arasında kalan Çukurcuma’ya komşu mahalle konsolosluklar, okullar, saraylar ve kocaman bahçelerle sarmalanmış eşsiz bir vaha, İngiltere’deki Soho, Newyork’taki Meatpacking, Paris’teki Marais gibi bir tasarım mahallesi olma yolunda hızla ilerliyor. " demiş. Şu pandemi bitse, özgürce gezsek, fotoğraf çeksek, kahve içsek. Beuoğlu'nu, Galata'yı özledim.   

Cem Kertiş daha önce okumadığım bir romancı, adı aşina geliyor aslında ama yok okumadım romanın.  Yazarın katılımı ile zoom üstünden toplantı yapacağız diyor Hakan, Mayıs sonuna tarih veriyor, nisan ortalarındayız ve daha çok var diye düşünüyorum.  Mürekkep Yürekler toplantılarını yapamadık uzunca bir süredir, kitap kulübü etkinliği de özlemişim.  İş Bankası yayınlarından çıkmış kitap, Bakırköy İş bankası kitap satış merkezine ısmarlıyoruz,  üç dört gün içinde temin ediyorlar.  Daha mayısa var deyip, kitabı okunacaklar yığınının üstüne koyuyorum. Atölye kitapları, kendi öykü kitabımın sunumları, çalışmaları derken mayıs sonu ne çabuk gelmiş, nasıl bitecek kitap, yetişebilir miyim derken toplantıya üç gün kala kitabın kapağını açıyorum açıyorum... Net bir dili var, hiç fazla sözcük yok. Şiirsel tasvirler, adama bak döktürmüş denecek dil oyunları falan yok, sade, net bir dil ve kitap çekiyor beni içine.   Romanın ana kahramanı Sinan ruhunu yüzüne çizmiş, bir nevi çığlığını yüzüne çizmiş