Işın Güner Tuzcular (Bibliopola)

Öykülerimi toplayıp kitaplaştırmak istiyorum, yayınevleri çok dolu, editörlerin başını kaşıyacak vakti yok, masalarda yeni dosyalar.... biz yeni yazarların işi çok zor. Üç yıldır editörün dosyasını okumasını bekleyen yazarlar tanıyorum.  Parasını verip bastıracağım dediğinizde de başka dertler çıkıyor, parayı alana kadar melek olan yayıncı ödemeden sonra hiç sizinle ilgilenmiyor, doğru dürüst dağıtmıyor bile kitabı. Kitabın "edebi eser" falan olmadığını bir "mal" olduğunu öyle güzel de hissettiriyorlar ki size bir daha kitap basmak mı töbe diyorsunuz.  Bir de medyatik sahsiyetler var. Artistler, sosyal medya fenomenleri vs..  bunlar da kitap yazmaya soyunmuyorlar mı deli oluyorum.  Bir hayalet yazara sipariş verip kitabı, ben yazdım diye tüm televizyon kanallarında, gazete sayfalarında vs. boy gösteriyorlar. Bunların kitabını kim alır hep düşünürüm. Çok sattıkları da iddia edilir. Son olarak Acun'un eski karısı Şeyma Subaşı kitap yayınlamış. 40.000

Huzursuzluk Bir romanın en çok ilgimi çeken öğelerinden birisi de eserin adıdır. Bir kitabın ismine bakarken verilmiş bu adın yazarın romanda anlatmak istediğini bir kaç kelime ile özetlediğini düşünürüm hep. Tanpınar'ın Huzur'u ve Passeo'nun Huzursuzluğun Kitabını düşündüğümde bu iki kitabın bende uyandırdığı merakı tahmin edebilirsiniz herhalde. Birazdan anlatacağım gibi isimleri birbirine tamamen zıt gözüken bu eserlerin dünyasına girdiğimizde esasen  benzer çizgide olduğunu görebiliriz. Adı Huzur olsa da ana Karakter Mümtaz'ın arayışları ve anti kahraman, Suad'ın Nihilist düşünceleriyle sürekli huzursuzlukla boğuştuğumuz bir roman. Portekizli yazar Passeo ise doğrudan huzursuzluğu anlatıyor kitabında. Huzur ve Huzursuzluğun Kitabı... Farklı coğrafyalardan iki yazardan iki ayrı yaklaşım. Passeo, huzursuzluğun kitabını birinci dünya savaşı başlarken yazmaya başlamış, Huzur ise ikinci dünya savaşından bir gün öncesinin romanı.  İki yazarın eseri