Işın Güner Tuzcular (Bibliopola)

Bu aralar az yazıyor ama çok kitap okuyorum. Birden fazla kitabı da aynı anda okuma gibi bir huyum olduğu için kafam da karışmıyor değil:)) Geçen hafta dolmuşta Taksim'e giderken, kafede oturuken, orda burada  bir Meksikalı yazar Mario Bellatin'in Çin Daması'nı kitabına başladım, küçük bir kitaptı ve bir çırpıda okurum diye düşünmüştüm. Güney Amerikalı yazarları da oldum olası severim ama Bellatin çok farklı yazıyor. Bir süre sonra dolmuşta okuduğum bölümleri yeniden okudum. Üzerine düşündüm. Hala içinden çıkamadığım cümleler var. Çok sade bir dille sanki sıradan ve sıkıcı ve çok olağan şeyler yazıyormuş gibi görünen ve cümleyi okuyup, tekrar okuyup nasıl yani? diye düşündüğünüz bir kitap.  Önce baş kahraman yaşlanmakta olan başarılı jinekololoğun iç sıkıntılarını anlatılıyor diye sakin sakin okumaya başladığım kitap inanılmaz bir orta sınıf eleştirisi haline dönüştü.Sonra ürpetici bir hal aldı.  İçinde barındırdığı sembolleri, yalın anlatımıyla kısa, vurucu ve klasik ol

6 dakika'da paylaşmak ya da paylaşamamak hakkında ne yazılır? Benim aklıma Tekirdağ'daki yazlık, çocukluğum geldi. Denizden sonra eve gidip telaşla giyindim. Öğlen sıcağında herkes evine çekilmiş, uyuklamaktayken-anneannemlere görünmeden- evden çıktım. Üç kafadar hızlı adımlarla sitenin taa... ucuna kadar gidip, ayçiçeği tarlalarına daldık. Bir yandan olgun kelle arıyor, bir yandan da bekçiyi gözlüyoruz. En güzel, en büyük ve olgun ayçiçeklerine hep beraber atlıyoruz, paylaşamıyoruz.. ... Dağ, taş ayçiçeği, sadece deniz mavisi, ayçiçeği sarısı her yer ama paylaşamıyoruz.  Uzaktan bekçi görününce ne topladıysak kucaklayıp, kaçıyoruz. Tüm o atışmalar unutulmuş, neşeyle koşuşturuyoruz. .... Üsküdar yazısından beri anneannemi, çocukluğumu düşünüyorum galiba... 6 dakikada da ilk Tekirdağ anılarım geldi aklıma. Çok güzel günlermiş. Özlemle ve gülümsemeyle anıyorum.  Çocukluk anılarına devam edeceğim herhalde yazılarımda. Yeşim 6 dakika yazı insanı bilinç altına, anılarına